Grup Terapisi

Grup Terapisi, Bireylerin psikolojik sorunlarını aşabilmeleri için profesyonel yardım aldıkları ortamlardır. Grup terapisi, bireysel görüşmelerin getirdiği maddi yükü hafifletmek amacı ile uygulanmaya başlamış olan bir yöntemdi; ancak gruba katılan katılımcılarda görülen artı gelişmeler görülmeye başlayınca yerleşik bir tedavi yöntemi olarak kabul görmüştür.

Uzman bir terapist gözetiminde belli bir konu çerçevesinde, belli süre içerisinde katılımcıların bir birlerini dinlemeleri ile gerçekleşir. Psikiyatri kliniklerinde yatan sayı sınırı olmayan hastalar ile yapılan açık grup terapisi ve sadece belli bir katılımcının iştirak edebildiği bağımsız bir ortamda aynı gün ve aynı saatler içerisinde yapılan olmak üzere iki ayrı grup terapisi yöntemi uygulanmaktadır. Birincisinde katılımcılar düzenli katılmak mecburiyetinde değildir, katılımcı sınırlaması yoktur, konuşulacak konular kesin bir çerçeve içerisinde değildir. İkinci tip terapiler ise katılımcı sayı altı ile on kişilik aynı üyelerden oluşur, görüşme süresi 90 dakika ile sınırlıdır. Toplantı haftanın belli bir gününde aynı saatte yapılır ve en çok 12 hafta sürer.

Grup terapisin konusuna göre gruplar oluşturulur. Bu konular katılımcıların ortak sorunu olması gereklidir. Bu konular, utangaçlık, madde bağımlılığı, sosyal fobi, sınav kaygısı, gibi tüm grubun aynı sorunu olmalıdır. Görüşme esnasında aynı sorunları yaşayan bireyler karşılaştıkları sorunları ve bu sorunlar karşısında yaptıklarını gruba aktarır. Tüm katılımcılar bir birlerini dikkatle dinler. Katılımcılar, konuşmacının yaptıkları ile ilgili olumlu ya da olumsuz görüşlerini bildirirler. Toplantıda terapist lüzumlu durumlarda müdahil olur. Grup üyeleri aynı zamanda bireysel terapiye de katılabilir. Toplantılara son vermek terapistin yönlendirmesi ile katılımcıların ortak kararı ile verilir. Katılımcılar dilerler ise toplantılara devam da edilebilmektedir.

İnsanlar toplumda çekindikleri için yaşadı sorunları hakkında kimseyle pek konuşmak istemezler. Grup terapisine katılan bireyler ise yaşadığı sorunun sadece kendisi ile sınırlı olmadığını görür ve anlar. Yaşamın her aşamasında kişilerin pek çok sorunla yaşadığının farkına varır. Sosyal bir varlık olan insanın birçok derdini, sorununu bir başka insanlara anlatarak rahatladığını fark eder, diğer insanların kendisinin de yaşadığı aynı sorun ile ilgili karşısındakilerin neler yaptığını, doğru yaklaşımın nasıl olabileceğini birlikte konuşarak çözülebileceğini görür. Tüm bu gelişmeler katılımcıyı oldukça rahatlatır. Sorunun asla çözümsüz olmadığını anlar. Kendine güven duymaya başlar.